پاداش تهجد (قرآن)برخورداری از بهشت و نعمتهای آن، پاداش تهجد است. ۱ - بهشت برای تهجدتهجّد متقین، عامل برخوردارى آنان از بهشت و چشمه‌هاى آن: والذین یبیتون لربهم سجدا وقیـمـا(کسانی که شبانگاه برای پروردگارشان سجده و قیام می‌کنند؛) اولـئک یجزون الغرفة بما صبروا ویلقون فیها تحیة وسلـمـا((آری،) آنها هستند که درجات عالی بهشت در برابر شکیباییشان به آنان پاداش داده می‌شود؛ و در آن، با تحیّت و سلام روبه‌رو می‌شوند.)خــلدین فیها حسنت مستقرا ومقامـا.(در حالی که جاودانه در آن خواهند ماند؛ چه قرارگاه و محلّ اقامت خوبی!)در این آیات اوصاف عباد الرحمان را می شمارد و در آخر پاداش آنان را بهشت جامدان و باغهای بهشت معرفی می کند. یکی از اوصاف عباد الرحمان تهجد است. ان المتقین فی جنـت وعیون(به یقین، پرهیزگاران در باغهای بهشت و در میان چشمه‌ها قرار دارند،) کانوا قلیلا من الیل ما یهجعون(آنها کمی از شب را می‌خوابیدند،)وبالاسحار هم یستغفرون.(و در سحرگاهان استغفار می‌کردند،)یکی از اوصاف متقین که در این سوره آمده است این است که متقين در دنیا زمان اندكى از شب را مى‌خوابيدند. و يا: مى‌خوابيدند خوابيدنى اندك. ۲ - پاداش چشمگیرتهجد شب زنده داران، دارای پاداش چشمگیر در پیشگاه الهی است. إنّ ربّك يعلم أنّك تقوم أدنى من ثلثى الّيل ونصفه وثلثه وطافة مّن الّذين معك ... وما تقدّموا لأنفسكم مّن خير تجدوه عند اللّه هو خيرا وأعظم أجرا واستغفروا اللّه إنّ اللّه غفور رّحيم. تتجافی جنوبهم عن المضاجع یدعون ربهم خوفـا وطمعـا ومما رزقنـهم ینفقون(پهلوهایشان از بسترها در دل شب دور می‌شود (و بپا می‌خیزند و رو به درگاه خدا می آورند) و پروردگار خود را با بیم و امید می‌خوانند، و از آنچه به آنان روزی داده‌ایم انفاق می‌کنند!) فلا تعلم نفس ما اخفی لهم من قرة اعین جزاء بما کانوا یعملون.(هیچ کس نمی‌داند چه پاداشهای مهمّی که مایه روشنی چشمهاست برای آنها نهفته شده، این پاداش کارهائی است که انجام می‌دادند!)یدعون ربهم خوفا و طمعا"- این جمله حال از ضمیر در" جنوبهم" است، و مراد این است که از بستر دوری می‌کنند، در حالی که مشغول به دعای پروردگارشانند، در دل شب، آن هنگامی که چشمها به خواب و بدنها بی حرکت افتاده، خدا را می‌خوانند، اما نه تنها از خوف، تا نومیدی از رحمت خدا بر آنان مسلط شود، و نه تنها به طمع رحمت، تا از غضب و مکر خدا ایمن باشند، بلکه هم از ترس و هم به طمع، او را می‌خوانند، و در دعای خود ادب عبودیت را بیشتر رعایت می‌کنند، تا در خواست آن حوائجی که هدایت برای آدمی پدید می‌آورد، و این تجافی از بستر و دعا، با نوافل شبانه و نماز شب، منطبق است. ۳ - پانویس۴ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۷، ص۱۳۶، برگرفته از مقاله «پاداش تهجد». مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۹، ص۳۰۸، برگرفته از مقاله «پاداش تهجد». |